Νέιχοφ, Μαρτίνους

(Martinus Nijhοff, Χάγη 1894 – 1953). Ολλανδός συγγραφέας. Σπούδασε νομικά στο Άμστερνταμ, αφιερώθηκε όμως πολύ γρήγορα στη λογοτεχνία. Στον πρώτο τόμο ποιημάτων του Ο περιπατητής (De Wandelaar, 1916), αναζήτησε μια πρωτότυπη ποιητική γλώσσα, από την οποία δεν έλειπαν τα εξπρεσιονιστικά στοιχεία. Το κύριο θέμα της ποίησής του είναι η νοσταλγία της παιδικής ηλικίας. Στο έργο Σχήματα (1924), ο Ν. ζητά να λύσει (μέσω της θρησκείας) τις αντιφάσεις της ύπαρξης. Στα Νέα ποιήματα (1934) ο τόνος είναι λιγότερο υψηλός, αλλά με μια κοινωνική αίσθηση τελείως νέα. Ξεχωρίζει ιδιαίτερα από τη συλλογή αυτή το ποίημα Awater, στο οποίο ο Ν. τείνει προς μια συνύπαρξη του μυθικού και του πραγματικού. Άλλα έργα του είναι: Η ώρα U (1941) και τρία λειτουργικά δράματα (Το ιερό άλσος, 1950) με αρκετές παραστάσεις. Ενδιαφέρον είναι επίσης το έργο Ο Πιερότος με το φανάρι (1919). Αξιοσημείωτες είναι οι μεταφράσεις του τού Ευριπίδη και του Τ. Σ. Έλιοτ.